Kaczanowska Arletta, adwokat

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1) z dnia 5 października 2007 r. w sprawie rejestracji pojazdów Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli skarbowej i Służby Celnej (Dz. U. z dnia 23 października 2007 r.) Na podstawie art. 76 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje: §   1.  Rozporządzenie określa warunki i tryb rejestracji oraz wzory dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów Biura Ochrony Rządu, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, kontroli skarbowej i Służby Celnej, a także jednostki organizacyjne właściwe w tych sprawach. §   2.  1. Rejestracji na warunkach i w trybie określonych w rozporządzeniu podlegają pojazdy samochodowe, ciągniki rolnicze, motorowery i przyczepy, z wyjątkiem przyczep motocyklowych i specjalnych przeznaczonych do ciągnięcia przez ciągniki rolnicze lub pojazdy wolnobieżne, zwane dalej "pojazdami", używane przez Biuro Ochrony Rządu, Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Straż Graniczną, kontrolę skarbową i Służbę Celną, zwane dalej "służbami". 2. Rejestracji na warunkach i w trybie określonych w rozporządzeniu podlegają również pojazdy niezarejestrowane przyjęte do badań albo testowania. §   3.  Rejestracji pojazdów dokonują:   1)   Szef Biura Ochrony Rządu - w odniesieniu do pojazdów Biura Ochrony Rządu;   2)   Komendant Główny Policji - w odniesieniu do pojazdów Komendy Głównej Policji;   3)   właściwy komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji - w odniesieniu do pojazdów komend, komisariatów i innych jednostek...

UCHWAŁA SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 1 kwietnia 2005 r. w 65. rocznicę zbrodni katyńskiej (M.P. z dnia 11 kwietnia 2005 r.) Mija 65 lat od wymordowania tysięcy oficerów Wojska Polskiego, policjantów i innych funkcjonariuszy Państwa Polskiego przez sowiecki aparat bezpieczeństwa na mocy decyzji najwyższych władz partyjno-państwowych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Na podstawie decyzji podjętej w dniu 5 marca 1940 r. przez Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) rozstrzelano 14.700 polskich jeńców wojennych, znajdujących się w specjalnych obozach NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie, oraz 7.305 innych obywateli polskich, przetrzymywanych w więzieniach NKWD w zachodnich obwodach Republik: Ukraińskiej i Białoruskiej. W Katyniu, w Miednoje, w Piatichatkach koło Charkowa, oraz w innych wciąż nieznanych miejscach, w anonimowych masowych grobach, spoczęło blisko 22 tysiące zamordowanych strzałem w tył głowy obywateli polskich. Wśród oficerów Wojska Polskiego, policjantów i innych funkcjonariuszy byli sędziowie i prokuratorzy, naukowcy i nauczyciele, lekarze, urzędnicy, przedsiębiorcy, ziemianie i księża - elita polskiego społeczeństwa. Ten okrutny mord, dokonany z pogwałceniem elementarnych zasad prawa narodów i ogólnoludzkich norm moralnych, był początkiem realizacji zbrodniczego planu dwóch sprzymierzonych ze sobą totalitarnych reżimów - niemieckiej III Rzeszy i Związku Radzieckiego - likwidacji Polski przez unicestwienie jej najwartościowszych obywateli. Władze Związku Radzieckiego oraz uzależnieni od nich polscy komuniści przez pół wieku starali się ukrywać prawdę o tej zbrodni i jej rzeczywistych sprawcach. Dzięki wysiłkom wielu ludzi, przede wszystkim rodzin pomordowanych, którzy nie godzili się na triumf kłamstwa, płacąc za to wysoką cenę, nawet cenę życia, prawda zwyciężyła....